Jim Helmore - "Papierowe samoloty"

Autor: Jim Helmore

Tytuł: Papierowe samoloty

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Rok wydania: 2019

Liczba stron: 32

Ocena: 9/10

Opis:

Mia i Ben są najlepszymi przyjaciółmi. Mieszkają obok siebie nad brzegiem wielkiego jeziora. Wspólnie żeglują, tańczą, śpiewają… Ale najbardziej na świecie lubię robić papierowe samoloty. Marzą o tym, że któregoś dnia zrobią samolot tak wielki, że poleci na drugi brzeg jeziora.

Piękna historia o przyjaźni, która przetrwa nawet największe przeciwności.

Recenzja:

Książki o relacjach między ludźmi, w tym o przyjaźni, zajmują szczególne miejsce w moim sercu. Zwłaszcza gdy chodzi o przyjaźń między dziećmi, gdyż jeśli dbamy o taką relację od małego, to istnieją spore szanse, że znajomość przetrwa lata i różne zawirowania życiowe z przeprowadzką włącznie. Miałam szczęście sama się o tym przekonać i dlatego chcę przekazać córce to, jak dużą wartością w zyciu może być przyjaźń. Publikacje takie jak "Papierowe samoloty" są zatem w naszym domu bardzo cenione.

Mia i Ben przyjaźnią się, a ich ulubionym zajęciem jest robienie samolotów z papieru. Marzą, że kiedyś uda im się zbudować taki, który pofrunie na drugą stronę jeziora. Sytuacja komplikuje się, gdy nagle rodzina Bena przenosi się na drugi koniec świata. Dzieci muszą się rozstać i są zrozpaczone, nie wierzą też, że ich przyjaźń może przetrwać. Aż pewnej nocy dzieje się coś nieoczekiwanego - spotykają się w przestworzach, a następnego dnia do Mii przychodzi paczka zza oceanu. To Ben prosi, by dziewczynka pomogła mu dokończyć samolot. W Mię na nowo wstępuje nadzieja, że mogą się przyjaźnić, nawet pomimo dzielącej ich odległości.

Przesłanie jest zatem budujące i myślę, że pomoże ono wielu dzieciom, które z różnych względów są zmuszone zmienić może nie kontynent, ale na przykład miasto lub szkołę. Rozstanie z przyjaciółmi nie jest łatwe i wiele młodych osób nie wierzy - jak bohaterka tej książki - że znajomość może przetrwać, nawet jeśli wcześniej wydawało się, że to relacja na zawsze. Tutaj przedstawiono to delikatnie, z poszanowaniem uczuć dziecka, ale też dopuszczając momenty zwątpienia i złości jako coś naturalnego - w jednej z takich chwil Mia niszczy prezent, który dostała od Bena. Tak więc barwa za życiowość i przedstawienie sytuacji w sposób naturalny, a nie wyidealizowany.

Podoba mi się także warstwa graficzna, co jest dla mnie sporym zaskoczeniem, bo zazwyczaj lubuję się w zupełnie innej kresce. Tutaj jednak wszystko do siebie pasuje, tworząc spójną i bardzo dobrze zrealizowaną koncepcję. "Papierowe samoloty" to książka zdecydowanie warta polecenia.

Książkę zrecenzowałam dzięki uprzejmości wydawniactwa Zielona Sowa.