Liesbet Slegers - "Kasia idzie do lekarza"

Autor: Liesbet Slegers
Tytuł: Kasia idzie do lekarza
Wydawnictwo: Adamada
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 32
Ocena: 9/10
Wiek: 24m+

Opis:
Buuu, źle się czuję. Boli mnie głowa i gardło, mam gorączkę, kaszel i cieknie mi z nosa. Nie mam ochoty się bawić, ani jeść. Musze odwiedzić Panią doktor, a tak bardzo się boję. Może jednak mama ma racje i to nie będzie takie straszne?
Dla maluchów, które strasznie boją się pójść do lekarza.

Recenzja:

Już lada moment zacznie się sezon jesiennych przeziębień i wizyty u lekarza będą (wątpliwą) atrakcją na początku dziennym. A czy jest jakiś maluch, który do lekarza chodzić lubi? Albo chociaż się takich wizyt nie obawia? Kolejna książeczka Liesbet Slegers z serii dla „już troszkę podrośniętych maluchów” pomaga oswoić te lęki. 

Poznajcie Kasię – rówieśniczkę Kuby, znanego nam już ze „Spania” i książeczki „Kuba i jego nocnik”. Kasia jest równie sympatyczna, co jej kolega i podobnie jak ona mierzy się z, często niezrozumiałymi dla dziecka, problemami. Nasza bohaterka od samego rana źle się czuje i konieczna będzie wizyta u lekarza.

Bardzo podoba mi się sposób, w jaki autorka wyjaśnia małym czytelnikom co się z nimi dzieje – symptomy choroby przedstawione zostały prostymi słowami i jako uciążliwa dolegliwość, ale wciąż nic strasznego. Mama Kasi jest zaniepokojona, ale nie biadoli i nie załamuje rąk – wręcz przeciwnie, jej podejście, choć troskliwe, jest pełne spokoju. A nic nie uspokaja dziecka równie skutecznie, co spokój rodzica. Ból brzucha, katar, brak apetytu, gorączka i apatia jawią się zatem jako stan wymagający interwencji, ale nie będący powodem do paniki. 

Również cała wizyta u lekarza nie jest niczym strasznym. Jako, że najbardziej niepokoi to, co nieznane i niezrozumiałe, całe badanie ukazane zostało krok po kroku i bez pośpiechu. Jeśli czegoś mi brakuje, to tylko dokładnego wytłumaczenia powodów podejmowanych przez panią doktor akcji – fajnie byłoby wspomnieć, że lekarz osłuchuje dziecko stetoskopem, żeby sprawdzić, czy serce bije prawidłowo, a zagląda w gardło, żeby sprawdzić, czy nie jest czerwone. Oczywiście są to rzeczy, które można dziecku dopowiedzieć w czasie lektury. 

Bardzo doceniam, że w książeczce podjęty został temat strachu – gdyby Kasia nie bała się całej wizyty i mały czytelnik byłby jedynie zapewniany o bezzasadności odczuwania strachu wobec tak prozaicznej czynności, całość byłaby sztuczna i mogłaby wywoływać zawstydzenie odczuwanymi emocjami. Bohaterka się boi (co jest naturalną reakcją dziecka na nową sytuację), ale jest z mamą i przytula pluszowego króliczka, a pani doktor jest bardzo miła i objaśnia jej co będzie robić, dzięki czemu może pokonać strach. 

Podobnie jak opisywana wcześniej książeczka o Kubie, ta również zbudowana została w podobny sposób – lewą stronę zajmuje tekst w kolorowej ramce, prawą wypełnia ilustracja. Tym razem jednak nie dodano wstępu dla rodzica, dla którego wizyta u lekarza nie jest niczym nowym (czego zapewne nie można powiedzieć o odpieluchowaniu dziecka). 

Usztywniane strony chronią książeczkę przed podnieceniem, a zaokrąglone rogi twardej oprawy zapewniają bezpieczną lekturę, która może odbywać się zarówno w towarzystwie rodzica, jak i samodzielnie. Utrzymano charakterystyczna estetykę autorki – intensywne kolory, widoczne pociągnięcia pędzla i grube kontury ilustracji stylizowanych na dziecięce rysunki wzbudzają sympatię. I chociaż sugerowany wiek odbiorcy, to dwa lata, bardzo dobrze sprawdza się również u młodszych dzieci (testowana z sukcesem na mojej 17-miesięcznej córce).

Polecam jako lekturę w poczekalni u lekarza, jak i całkiem zdrowym bobasom jako sposób na oswojenie z nową sytuacją i towarzyszącymi jej odczuciami. 

Książeczkę zrecenzowałam dzięki uprzejmości Wydawnctwa Adamada.