Gabriela Rzepecka-Weiss, Magdalena Kozieł-Nowak - "Gdy Pola się zgubi"

Autor: Gabriela Rzepecka-Weiss
Ilustracje: Magdalena Kozieł-Nowak
Tytuł: Gdy Pola się zgubi
Wydawnictwo: Dwukropek
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 32
Ocena: 10/10
Wiek: 3+

Opis:

Pola doskonale zna sześć ZASAD DLA ZAGUBIALSKICH:
1. Nie szukam. Czekam;
2. Nie mogę wchodzić autom
w drogę;
3. Do pomocy gotowe służby mundurowe;
 4. Ktoś nieznany? Nie ufamy;
5. Kontakt do mamy? W bucie
zapisany;
6. Mam być widziana, a nie schowana!
Tylko czy będzie o nich pamiętać, kiedy naprawdę się zgubi?

Recenzja:

Są książki piękne, są książki wzruszające, są książki ciekawe i są książki obowiązkowe. I ta jest właśnie obowiązkowa – bo być może będzie miała wpływ na to, czy Wasze dziecko zachowa się w niebezpiecznej sytuacji. 

Mała Pola, bohaterka tej niedługiej opowieści ma pewną cechę charakterystyczną typową dla wszystkich małych dzieci, które właśnie odkryły swoją niezależność ruchową – często się gubi. A kiedy wraz z rodzicami wyjeżdża na wakacje za granicę, okazji do zagubienia jest co niemiara. Na szczęście nasza mała bohaterka zna sześć łatwych do zapamiętania, rymowanych zasad dla zagubionych. Pozostaje tylko być dzielnym i się do nich zastosować.

To 32 strony, na których tekst jest właściwie tylko dopełnieniem bardzo atrakcyjnych ilustracji – a i tak wzbudza na plecach zimny dreszcz. Bo Pola gubi się na każdym kroku – wsiada do złego autobusu, zawierusza się w tłumie, jest zaczepiana przez obcych i traci z oczu rodziców za granicą. Na miejscu jej rodziców osiwiałabym w dwa dni. Te nieco przerysowane sytuacje (choć  groza podczas czytania jest jak najbardziej realna), mają na celu uświadomić małemu czytelnikowi niebezpieczeństwa, jakie mogą na nich czyhać gdy stracą rodziców z oczu, i – co najważniejsze – wpoić mu prawidłowe wzorce zachowania. Bo świadome dziecko, to bezpieczne dziecko.

Jestem bardzo wdzięczna autorkom za ten pomysł – fabularna historia sprzyja zapamiętywaniu znacznie bardziej niż wypunktowane zasady do wkucia, a z sympatyczną małą dziewczynką łatwo się utożsamić. 

Ja również czegoś się z niej nauczyłam – pomysł z numerem mamy w buciku jest genialny! Dotychczas korzystaliśmy z bransoletki niezgubki, ale niejednokrotnie zdarzyło nam się o niej zapomnieć ruszając w tłum. A bez butów jednak raczej się nie wychodzi. Z pewnością wykorzystamy w praktyce.

Świetna wizualnie, ciekawa historia z elementami horroru. A przynajmniej dreszczowca. Edukacyjna w stu procentach i bardzo dobrze, bo taki właśnie jest jej cel. Koniecznie przeczytajcie ze swoimi pociechami. Czytajcie jak najczęściej, żeby się dobrze utrwaliło, bo w stresie łatwo zapomnieć o wszystkich zasadach. 

Recenzja powstała dzięki uprzejmości Wydawnictwa Dwukropek.